آلیاژ برنز (BRONZE ALLOY) از ترکیب مس با عناصری همچون قلع ، آلومینیوم، منگنز و یا فسفر تولید می شود.
آلیاژهایی که اساسا از مس و قلع تشکیل شده اند، برنز های قلع دار نامیده میشوند.
به منظور اکسیژن زدایی هنگام ریخته گری، فسفر به این آلیاژها افزوده می شود،برنزهای قلع دار با نام تجاری “برنزهای فسفردار” نیز شناخته میشوند.
این آلیاژها خواص مطلوبی مثل:
- استحکام زیاد
- مقاومت به سایش و مقاومت خوبی به خوردگی در آب دریا دارند.
برنزهای مس-قلع کار شده
برنزهای کار شده مس، قلع که ۱٫۲۵ تا ۱۰% قلع دارند، برنز های فسفردار نامیده می شوند.
این آلیاژها معمولا تا حدود ۰٫۱ % فسفر دارند که برای بهبود قابلیت ریخته گری و اکسیژن زدایی به آنها افزوده میشود.
اگر پس از اکسیژن زدایی مقداری فسفر باقی بماند ترکیب سخت cu3p تشکیل می شود و استحکام و سختی برنز قلع دار را افزایش میدهد.
برنزهای قلع دار کار شده محکم تر از برنج ها هستند.
آنها در شرایط کار،سرد شده و مقاومت بیشتری به خوردگی دارند.
برنزهای مس-قلع ریخته شده
مقدار زیاد قلع،بیشتر از حدود %۱۰ ، آلیاژهای مس-قلع را کار ناپذیر می کند.
آلیاژهای ریختگی که تا ۱۶sn %داشته باشند برای ساخت قطعات مستحکم یاتاقان و چرخ دنده به کار می رود.
برای اطمینان از ریخته گری سالم، چرخ دنده ها اغلب به روش ” ریخته گری گریز از مرکز ” انجام می شود.
برای یاتاقان ها حدود %۱۰snمعمول است ، البته برای بهبود شکل پذیری و تناسب سطح یاتاقان مقادیر متغیری سرب اضافه می شود.